Mob Psycho 100 II Anime İncelemesi

Eğer Mob Psycho 100'ün ilk sezonu için yazdığım incelemeyi okumadıysanız önce onu okumanızı tavsiye ediyorum, çünkü bu incelemede değineceğim bazı kısımlar ilk sezon incelemesinde konuştuğum elementlerin devamı niteliğinde, ayrıca bu inceleme negatif olarak şekillendiği için seriden tamamen tiksiniyormuşum düşüncesine kapılmanızı istemem, çünkü Mob Psycho 100'ün ilk sezonu gayet takdir ettiğim bir iş: İlk Sezon İncelemesi

 Mob Psycho 100'ün ikinci sezonu, ilkine kıyasla dengesiz bir biçimde karşımıza çıkıyor. Her ne kadar ilk sezonda bize sunulmuş olan başarılı karakter yazımını devam ettirip daha da geliştirmiş olsa da bu sezon prodüksiyon kalitesinde büyük bir hayal kırıklığı—çünkü, ilk sezonda var olan tüm tutku burada kaybolmuş durumda.

 İkinci sezonumuz ilk sezondan alışkın olduğumuz tarzda Reigen'in ofisine gelen ruh defetme istekleri ve Mob'un günlük hayatı ile devam ediyor. Tıpkı ilk sezonda olduğu gibi bu sezonun da ilk yarısı Mob'un gün içinde yaşadığı değişik olaylar ve etkileşime geçtiği farklı farklı insanlar ile karakter gelişimi yaşaması ile geçerken ikinci yarı Claw organizasyonu ile olan çatışma etrafında şekillenmekte. Ancak, bu sezonun ilk yarısındaki—ya da daha açık olmak gerekirse ilk yedi bölümündeki—olay örgülerimiz daha ağır temalar konu almakta. Bu olay örgüleri hala daha ilk sezonun sahip olduğu "içtenliği" barındırsa da daha önemli konulara odaklanmak için komedi büyük oranda azaltılmış durumda. Bu olay örgülerinde Mob, birçok farklı iç çatışma ile karşı karşıya kalıyor ve bu çatışmalar ile beraber de kişilik olarak daha da gelişmeye devam ediyor. Karşılaştığı tüm çeşitli olaylar ve insanlar—ister 20. yüzyılın en güçlü esperiyle karşılaşması, ister bir ruh ailesini kovup kovmama konusundaki ikilem olsun—Mob'un kişiliğini o ya da bu şekilde etkiliyor ve bu kısımlardaki karakteri yazımları en az ilk sezondaki kadar iyi. Fakat her ne kadar Mob'un karakter yazımında herhangi bir problem olmasa da Mob Psycho 100 II, ilk sezonun sahip olmadığı büyük bir hata barındırıyor. İlk sezonda ne zaman Mob kişilik olarak bir büyüme kaydetse şov bu büyümeyi gözümüze sokmak için ekstra bir çaba göstermiyordu, çünkü bunun bir gereği yoktu. Bu karakter gelişimi, şovu dikkatli bir şekilde izleyen herkesin Mob'un yaşadığı değişimi rahatlıkla fark edebileceği şekilde yazılmıştı. Ancak, ikinci sezon bir şovda görüp görebileceğiniz en gereksiz eklentilerden birisine sahip. Bu sezonda Mob'un gelişim gösterdiği bazı sahnelerde yan karakterlerden birisi birden bire araya girip her ne kadar Mob'un gelişimi gün gibi ortada olsa bile, "Vay be Mob! Ne kadar da büyümüşsün böyle!" tarzı bir cümle söyleyip hem sahnenin akışını mahvediyorlar hem de Mob'un yaşadığı gelişimi olduğundan daha büyük göstermeye çalışıyorlar. Mob gerçekten iyi bir karakter gelişimi gösteriyor olsa bile bu gelişimin boyutu ile karakterlerin buna verdiği tepkilerin abartı seviyesi uyuşmuyor. Yazar sanki Mob'un karakter gelişimini bu sezonda uyarlanmış olan olay örgülerinde bir sonuca bağlamak istemiş ama bunu yapabilmek için yeterli olacak seviyede bir karakter gelişimi yazamaması sonucunda ortaya çıkan dengesizliği diğer karakterlerden gelen tepkilerle düzeltmeye çalışmış ve bu da temalar ve anlatı arasında büyük bir karşıtlığa neden olmuş. Bu seri, Mob'un kendine olan güvenini geliştirmesi ile ilgili olsa da yazarın kalemi güvensizlik ile yankılanıyor.

 Son beş bölümde ilk sezonda yarım kalmış olan Claw organizasyonu ile olan mücadelenin devamı önümüze sunuluyor; ve üzülerek söylüyorum ki bu sezondaki Claw arc'ının kalitesi ilk sezondakinin yanına bile yaklaşamıyor. Öncelikle, önceki bölümler ve Claw arc'ı arasındaki geçiş ilk sezondaki geçiş kadar pürüzsüz değil. İlk sezonda Ritsu'nun karakter arc'ı ve Mob'un Claw'ın üssüne saldırması arasındaki geçiş, sezonun ortalarında eklenen farklı hikaye elementleri ile beraber doğal bir şekilde gerçekleştirilmişti. Ancak, bu sezonda bu geçişin gerçekleşmesini sağlaması için sadece bir tane hikaye elementi eklenmiş durumda ve o element de sırf seyirciyi şoka uğratmak için konulmuş ucuz bir numara. Bu, "World Domination Arc"da yapılmış olan ilk ve en az sinir bozucu olan eksi. Sezonun son beş bölümünde geçen bu arc daha başka birçok eksiye ev sahipliği yapıyor ve bunların çoğunu sadece tek bir şey ile özetleyebiliriz: Battle Shounen Klişeleri.

  Bu arctaki Serizawa ve Mob'un dışında kalan karakterlerin hemen hemen hepsi yer doldurmak için konulmuş tek boyutlu önemsiz karakterler. Özellikle Claw organizasyonunun başı olan karakterimiz tam bir hayal kırıklığı. İlk sezonda gördüğümüz iyi yazılmış birçok farklı karakterden sonra bu organizasyonun başındaki kişinin güçlü ideallere ve ilginç bir kişiliğe sahip birisi olmasını beklemiştim ama karşımıza getirilen karakter, "Dünyaya hükmetmek istiyorum, çünkü dünyadaki en güçlü kişi benim!" kafasında takılan sıkıcı bir kötü adam portresinden ibaret. Yazar, son bölümde bu karaktere bir kişilik eklemeye çalışmış ama bunu sadece 50 saniye süren bir flashback sahnesi ile yapmaya çalıştığı için pek de işe yaradığını söyleyemem.

 Karakterleri bırakıp başka alanlara baktığımızda da yine aynı manzara ile karşılaşıyoruz. Aksiyon sahneleri iyi animasyonlara ve ilginç fikirlere sahip olsa da bu sahnelerdeki diyalogların çoğu tipik, "Ben senden güçlüyüm!" "Hayır, ben senden güçlüyüm!" tarzında atışmalardan ve ekranda zaten görüyor olduğumuz olayların karakterler tarafından yapılan gereksiz açıklamalarından ibaret. Battle shounenlerin bir parodisi, bir anti tezi olarak yola çıkmış bu serinin en büyük arc'ında karşımıza görüp görebileceğimiz en sıradan battle shounen klişelerin çıkıyor olması çok üzücü.

 Her ne kadar ikinci sezonun yazım kalitesi inişli çıkışlı olsa da sonuçta burada Mob Psycho 100'den bahsediyoruz, bu sezonun da prodüksiyon kalitesi etkileyici olmalı, değil mi? Evet, Mob Psycho 100 II hem görüntü hem de ses kalitesi konusunda TV animelerinin çoğunluğundan daha iyi durumda. Ancak, ilk sezon ile kıyasladığımızda durum çok vahim.

 Her şeyden önce, ilk sezondaki tutku bu sezonda kaybolmuş durumda. İlk sezonda kullanılan benzersiz teknikler (cam üzerine boyama ve ilginç gölgelendirme teknikleri vs.) ya hiç yok ya da nadiren kullanılmış, karakter animasyonları ilk sezondaki kadar akıcı ve canlı değil, gölgelendirmeler ve vurgular baştan sağma ve çizimler—özellikle de karakter çizimleri—detaydan yoksun. Görsel kalite konusunda, önceden bahsetmiş olduğum aksiyon sahneleri hariç, Mob Psycho 100 II'nin gerçekten Mob Psycho gibi hissettirdiği tek kısım beşinci bölüm. Bu bölüm dışındaki bölümler her ne kadar hala daha sektördeki işlerin çoğundan daha iyi animasyonlara sahip olsa da sanki bu sezonu ilk sezonu yapan kişiler yapmamış hissiyatı veriyor. Buyurun, ikinci sezondan birkaç ekran görüntüsüne bir göz atın; buradaki sahneleri cımbızla alıp seçtiğimi düşünüyorsanız da her iki sezondan da (ikinci sezonun beşinci bölümü hariç) rastgele bir bölüm seçip bu iki bölümden de rastgele birer sahne açıp (tabii ki de aksiyon sahnesi dışında bir sahne, aksiyon sahnelerinde bir kalite düşüşü olmadığını zaten söyledim) kendiniz de karşılaştırma yapabilirsiniz, iki sezon arasındaki farkı çok net bir biçimde göreceksiniz.

En azından şovun işitsel kısımlarındaki kalite bu sezonda da hemen hemen aynı seviyede. Seslendirmelerde çarpıcı bir performans olmasa da seslendirme sanatçıları yine gayet iyi bir iş ortaya koymuş. Kenji Kawai karşımıza yine fantastik kalitede yeni parçalar ile çıkmış; ve komedi dozajı büyük oranda azaltıldığı için müzikler ve ses efektleri arasındaki uyumsuzluk ilk sezona göre çok daha az yaşanmış.

 Mob Psycho 100 II her ne kadar kötü bir sezon olmasa da bu incelemenin biraz fazla negatif olarak şekillendiğinin farkındayım ama bunun nedeni bu sezonun birinci sezonun üstüne çok büyük bir hayal kırıklığı olmasını göz ardı edememiş olmam. Mob Psycho 100 II beş ve yedinci bölümlerin doruk noktaları gibi çok yükseğe çıkan kısımlar barındırıyor; ama bir yandan da sezonun son arc'ının aşırı klişe bir olay örgüsü olduğu gerçeği, prodüksiyondaki tutkunun kaybolmuş olması ve çizimlerin ilk sezona kıyasla aşırı detaysızlaşması gibi yokmuş gibi davranılamayacak ögeleri de içeriyor. İlk sezondaki sürprizlerle dolu görsel elementler ve detaylıca yazılmış karakterlerden sonra bu sezonu da aynı derecede sevmek istemiştim ama Mob Psycho 100 II, aksiyon sahneleri dışında, maalesef neresinden tutarsam tutayım elimde kaldı.